Σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή, η οποία προκαλείται από μια εγκεφαλική δυσλειτουργία και επηρεάζει τη ζωή τόσο του ασθενούς όσο και των οικείων του. Προσβάλει τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Οφείλεται σε γενετικούς, βιολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα και η δομή του εγκεφάλου του πάσχοντος, καθώς τείνει να εμφανίζεται σε μέλη ίδιων οικογενειών. Η διάγνωση γίνεται μόνο από τον ειδικό ιατρό, τον ψυχίατρο. Η αντιμετώπισή της επιτυγχάνεται με φαρμακευτική αγωγή (αντιψυχωσικά φάρμακα), ψυχοθεραπεία, ψυχοεκπαίδευση, προγράμματα αποκατάστασης, ενώ μπορεί να χρειαστεί και νοσηλεία. Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η νόσος μπορεί να επιδεινωθεί και να προκαλέσει δυσάρεστες ή και επικίνδυνες επιπλοκές.
Tι είναι
Τι είναι η σχιζοφρένεια
Διαταραχή που επηρεάζει την σκέψη, την διάθεση και την συμπεριφορά του ατόμου. Οι ασθενείς μοιάζει να έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα
Η σχιζοφρένεια είναι μία χρόνια και σοβαρή ψυχική διαταραχή που επηρεάζει την σκέψη, την διάθεση και την συμπεριφορά του ατόμου. Οι ασθενείς μοιάζει να έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Αν και η πάθηση αυτή δεν είναι τόσο συχνή όσο άλλες ψυχικές διαταραχές, τα συμπτώματά της έχουν σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή του ασθενή. Μπορεί να δείχνει παραιτημένος από τη ζωή και να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, ενώ πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπίσει και στην έκφραση των συναισθημάτων του. Αντίθετα, με την άποψη που επικρατεί, η σχιζοφρένεια δεν σχετίζεται με τη διχασμένη ή πολλαπλή προσωπικότητα. Η πλειοψηφία των πασχόντων δεν είναι βίαιοι, ούτε επικίνδυνοι για τους άλλους. Η σχιζοφρένεια δεν προκαλείται από παιδικά βιώματα, ελλιπή γονεϊκή φροντίδα ή έλλειψη θέλησης, ούτε τα συμπτώματα είναι ακριβώς ίδια για όλους τους ανθρώπους που θα τη βιώσουν.
Συμπτώματα
Ποια είναι τα συμπτώματα
Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν τόσο στη μορφή όσο και στη σοβαρότητά τους, με περιόδους ύφεσης και έξαρσης
Τα συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται με προβλήματα σκέψης, συμπεριφοράς ή συναισθημάτων και μπορεί να ποικίλουν, ωστόσο συνήθως περιλαμβάνουν παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένο λόγο, και οδηγούν σε μειωμένη λειτουργικότητα. Τα συμπτώματα χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: στα θετικά, στα αρνητικά και στα γνωσιακά. Στα θετικά περιλαμβάνονται οι ψυχωτικές συμπεριφορές, οι οποίες κατά κανόνα δεν απαντώνται σε υγιείς ανθρώπους. Οι άνθρωποι με τα θετικά συμπτώματα μπορεί να χάσουν επαφή με την πραγματικότητα και να παρουσιάσουν:
- Παραληρητικές ιδέες
- Ψευδαισθήσεις
- Αποδιοργανωμένο λόγο και συμπεριφορά (διέγερση ή αναστολή)
Τα αρνητικά συμπτώματα συνδέονται με διαταραχές στα φυσιολογικά συναισθήματα και συμπεριφορές και περιλαμβάνουν:
- Μειωμένη ικανότητα του λόγου (οι απαντήσεις είναι μονολεκτικές και με καθυστέρηση)
- Δυσκολία στην έναρξη και ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων τους
- Μειωμένη ευχαρίστηση από τις απολαύσεις της ζωής
- Απάθεια και έλλειψη εκφραστικότητας (τόσο στις κινήσεις του προσώπου όσο και στη φωνή)
- Κοινωνική απομόνωση
Οι ασθενείς με τα γνωσιακού τύπου συμπτώματα, είναι δυνατόν να εμφανίσουν ήπιες ή σοβαρότερες μεταβολές στη μνήμη ή άλλες πλευρές της νόησης. Μεταξύ αυτών είναι:
- Δυσκολία συγκέντρωσης και προσήλωσης
- Προβλήματα αποστήθισης
- Μειωμένες εκτελεστικές λειτουργίες
Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν τόσο στη μορφή όσο και στη σοβαρότητά τους, με περιόδους ύφεσης και έξαρσης. Κάποια μπορεί να είναι μόνιμα. Στους άνδρες τα συμπτώματα της νόσου εκδηλώνονται περίπου στις αρχές των 20 χρόνων. Στις γυναίκες τείνουν να εκδηλώνονται στο τέλος της δεκαετίας των 20 χρόνων. Δεν είναι τόσο σύνηθες για τα παιδιά να διαγιγνώσκονται με σχιζοφρένεια, το ίδιο και σε ανθρώπους άνω των 45 ετών.
Αίτια
Ποια είναι τα αίτια της διαταραχής
Τα αίτια της σχιζοφρένειας δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί. Κάποιοι επιστήμονες θεωρούν ότι οφείλεται σε γενετικούς, βιολογικούς λόγους ή/και διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα και πιθανή προσβολή από ιούς.
Γενετικά αίτια: Οι ειδικοί αναγνωρίζουν ότι η διαταραχή αυτή τείνει να εκδηλώνεται σε μέλη οικογενειών και ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρχει κληρονομικότητα. Η διαταραχή, όπως και άλλες ψυχικές παθήσεις, τείνει να εμφανίζεται όταν ο οργανισμός του ασθενή βιώνει μία στρεσσογόνα κατάσταση ή σωματική αλλαγή, όπως πχ κατά τη διάρκεια της εφηβείας.
Βιολογικά αίτια: Η χημεία και η δομή του εγκεφάλου παίζουν σημαντικό ρόλο στην ισορροπία του, σε σχέση με τους νευροδιαβιβαστές. Οι νευροδιαβιβαστές είναι ουσίες που εξασφαλίζουν την επικοινωνία των νευρικών κυττάρων. Η ανισορροπία αυτών των χημικών ουσιών επηρεάζει τον τρόπο που ένας άνθρωπος αντιδρά στα εξωτερικά ερεθίσματα.
Διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα και ιογενείς λοιμώξεις: Η νόσος μπορεί να προκληθεί και από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι ιογενείς λοιμώξεις ή οι διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα. Για παράδειγμα, τα έμβρυα, οι μητέρες των οποίων νόσησαν από γρίπη όσο ήταν σε περίοδο εγκυμοσύνης, έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο αργότερα στη ζωή τους, αν συντρέξουν και άλλοι παράγοντες.
Κίνδυνοι
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της σχιζοφρένειας.
Οικογενειακό ιστορικό/ Κληρονομικότητα: Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η σχιζοφρένεια τείνει να εμφανίζεται στις ίδιες οικογένειες. Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά περιστατικά ατόμων με τη νόσο που έχουν ελεύθερο κληρονομικό αναμνηστικό, ενώ άτομα με κληρονομική προδιάθεση δεν εμφανίζουν την νόσο. Και ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποια γονίδια αυξάνουν τον κίνδυνο να παρουσιάσει κάποιος τη νόσο, δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο που να έχει ενοχοποιηθεί.
Περιβάλλον: Γενικότερα, οι παράγοντες που σε συνδυασμό με τα γονίδια μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο είναι η έκθεση σε ιούς, η κακή διατροφή της εγκύου, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η έκθεση της εγκύου σε τοξικές ουσίες, προβλήματα κατά τον τοκετό, η λήψη ψυχοτρόπων φαρμάκων κατά την εφηβική και νεαρή ενήλικη ζωή και άλλοι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες.
Ηλικία του πατέρα: Έχει παρατηρηθεί ότι αν η ηλικία του πατέρα όταν αποκτά τέκνο είναι αρκετά μεγάλη, αυξάνει ο κίνδυνος εμφάνισης σχιζοφρένειας στο παιδί του (σε συνδυασμό με τα γονίδια).
Διαφορετική δομή και χημεία του εγκεφάλου: Οι επιστήμονες θεωρούν ότι μια ανισορροπία στις χημικές ουσίες του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει κυρίως τους νευροδιαβιβαστές ντοπαμίνη και γλουταμινικό οξύ, παίζει ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη της σχιζοφρένειας.
Διάγνωση
Πώς γίνεται η διάγνωση
Η διάγνωση της σχιζοφρένειας περιλαμβάνει την διαφοροποίησή της από άλλες ψυχικές διαταραχές και τον αποκλεισμό της εμφάνισης των συμπτωμάτων αυτών στο πλαίσιο χρήσης τοξικών ουσιών ή κάποιας φαρμακευτικής αγωγής.
Η σωστή διάγνωση περιλαμβάνει κλινική εξέταση από τον ειδικό (ψυχίατρο), διαγνωστικές εξετάσεις (για να εξακριβωθεί ότι δεν πρόκειται για κλινική εκδήλωση άλλης ασθένειας, ή απόρροια κατάχρησης τοξικών ουσιών ή αλκοόλ), ψυχιατρική εκτίμηση (καταγραφή συμπτωμάτων και συναισθημάτων του ασθενή), καταγραφή οικογενειακού ιστορικού του ασθενή.
Αντιμετώπιση
Πώς αντιμετωπίζεται η σχιζοφρένεια
Όσο νωρίτερα προσφύγει ένας ασθενής με σχιζοφρένεια στον ειδικό, τόσο πιο καλή η έκβαση της νόσου σε βάθος χρόνου
Η σχιζοφρένεια είναι μια χρόνια νόσος. Ο ασθενής στην πορεία της ζωής του θα βιώσει περιόδους ύφεσης και περιόδους έξαρσης των συμπτωμάτων (υποτροπές). Κατά τις περιόδους των υποτροπών και κρίσεων, ίσως κριθεί απαραίτητη η νοσηλεία του, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλειά του, η σωστή διατροφή του, καθώς και ο απαραίτητος ύπνος, μαζί με την δέουσα ιατρική φροντίδα.
Η θεραπεία για τη σχιζοφρένεια στοχεύει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, την αποφυγή των υποτροπών, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της λειτουργικότητας του ασθενή.
Όσο νωρίτερα προσφύγει ένας ασθενής με σχιζοφρένεια στον ειδικό, τόσο πιο καλή η έκβαση της νόσου σε βάθος χρόνου. Είναι σημαντικό και η οικογένεια του ασθενή να επισκέπτεται έναν ειδικό θεραπευτή, ώστε να λαμβάνει συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίζει τις ενδεχόμενες υποτροπές της νόσου.
Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της νόσου είναι η αντιψυχωτική. Η αγωγή αυτή στοχεύει στη μείωση των βιοχημικών ανισορροπιών που προκαλούν τη νόσο και περιορίζει την πιθανότητα των υποτροπών. Όπως και όλα τα φάρμακα, έτσι και αυτά, πρέπει να λαμβάνονται μόνο κατόπιν εντολής και παρακολούθησης ιατρού. Υπάρχουν τα κλασικά και τα νεότερα -άτυπα αντιψυχωτικά. Τα κλασικά αντιψυχωτικά ελέγχουν τα θετικά συμπτώματα (παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένος λόγος ή/και συμπεριφορά). Τα άτυπα αντιψυχωτικά (ή νέας γενιάς) στοχεύουν στην αντιμετώπιση και των θετικών και των αρνητικών συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας, συχνά με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και χωρίς επιδείνωση των γνωστικών λειτουργιών.
Τα αντιψυχωτικά είτε λαμβάνονται καθημερινά από το στόμα (δισκία, κάψουλες, σιρόπι) είτε χορηγούνται κάθε 2 – 4 εβδομάδες ενδομυικά (ενέσιμα αντιψυχωτικά μακράς διάρκειας δράσης).
Η στενή επικοινωνία μεταξύ του ειδικού, του ασθενούς και της οικογένειάς του είναι εξαιρετικά ωφέλιμη. Θα πρέπει να συζητούν σχετικά με την πρόοδο στον έλεγχο των συμπτωμάτων, τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
Η κατανόηση της νόσου και η ύπαρξη υποστήριξης από το οικογενειακό και το στενό περιβάλλον του ασθενούς είναι πολύ σημαντικές για την καλύτερη αντιμετώπιση της νόσου.
Είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, οι οδηγίες του γιατρού για τη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής να τηρούνται χωρίς αποκλίσεις ώστε να αποφύγει ο ασθενής μια μελλοντική υποτροπή και τις δυσάρεστες συνέπειες που την ακολουθούν.
Πρόληψη
Πρόληψη της νόσου / πρόληψη υποτροπών
Η πιστή τήρηση και εφαρμογή της θεραπευτικής αγωγής απομακρύνει τον κίνδυνο εμφάνισης υποτροπής ή την ενδεχόμενη επιδείνωση των συμπτωμάτων
Δεν υπάρχει κάποιος σαφής και αποτελεσματικός τρόπος να προλάβει κανείς τη σχιζοφρένεια. Παρόλα αυτά, η έγκαιρη διάγνωση και λήψη θεραπείας μπορεί να εξασφαλίσει ότι η νόσος θα τεθεί υπό έλεγχο πριν προκύψουν σοβαρές επιπλοκές και θα βοηθήσει να βελτιωθεί η κατάσταση μακροπρόθεσμα. Η πιστή τήρηση και εφαρμογή της θεραπευτικής αγωγής απομακρύνει τον κίνδυνο εμφάνισης υποτροπής ή την ενδεχόμενη επιδείνωση των συμπτωμάτων. Επιπλέον, με τη σωστή πληροφόρηση για τους παράγοντες κινδύνου και τις επιπλοκές της νόσου, είναι δυνατόν να οδηγηθούν γρηγορότερα οι ασθενείς στο γιατρό και να επισπευσθεί έτσι η έγκαιρη διάγνωση και η λήψη θεραπείας.
Επιπλοκές
Επιπλοκές της σχιζοφρένειας
Αν η σχιζοφρένεια δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και ο ασθενής παραμείνει χωρίς θεραπευτική αγωγή, είναι πιθανό η κατάστασή του να επιδεινωθεί και να επηρεαστούν αρνητικά πολλές πτυχές της ζωής και της καθημερινότητάς του, όπως και τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Μερικές από τις επιπλοκές που αναφέρονται είναι:
- Αυτοκτονικές τάσεις, σκέψεις ή απόπειρες
- Αυτοτραυματισμός
- Αγχώδεις διαταραχές
- Κατάθλιψη
- Κατάχρηση αλκοόλ, τοξικών ουσιών ή νικοτίνης
- Αδυναμία εργασίας
- Κοινωνική απομόνωση
- Νομικά ή οικονομικά προβλήματα και έλλειψη στέγης
- Προβλήματα υγείας, παθολογικά νοσήματα
- Θυματοποίηση
- Επιθετική ή βίαιη συμπεριφορά (αν και ασυνήθη)
Συχνές Ερωτήσεις
Συχνές Ερωτήσεις
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον που έχει σχιζοφρένεια;
Αν κάποιος οικείος σας έχει σχιζοφρένεια θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στο γιατρό για να λάβει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Το να νοιάζεστε για έναν αγαπημένο σας άνθρωπο που πάσχει μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο στην πράξη, ωστόσο πρέπει να έχετε συνεχώς στο νου σας ότι πρόκειται για μία βιολογική ασθένεια και δεν ευθύνεται ο ίδιος ο ασθενής γι’ αυτό που του συμβαίνει. Μερικές συμβουλές που μπορείτε να ακολουθήσετε για να καταφέρετε να σταθείτε στο πλευρό του είναι:
- Μάθετε για τη σχιζοφρένεια, ενημερωθείτε για τα συμπτώματα, τη συνήθη συμπεριφορά του ασθενή, τι πρέπει να προσέχετε και να αναφέρετε στο γιατρό όταν τον επισκεφθείτε.
- Ενθαρρύνετε τον ασθενή να πάει στο γιατρό, να λάβει την αγωγή που πρέπει και να πειθαρχήσει σε αυτή.
- Βοηθήστε τον να θέσει στόχους και να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια για θεραπεία και λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
- Ελέγχετε και προλάβετε τον ασθενή από τη χρήση βλαβερών ουσιών (ναρκωτικών, αλκοόλ κλπ.)
- Να θυμάστε ότι οι πίστεις του ή οι ψευδαισθήσεις που έχει, φαίνονται αληθινές για τον ίδιο.
- Να είστε υποστηρικτικός, να σέβεστε την κατάστασή του και να είστε ευγενικός, χωρίς όμως να ανέχεστε επικίνδυνη ή ανάρμοστη συμπεριφορά.
- Να αποφεύγετε τις αγχώδεις καταστάσεις
- Δώστε προσοχή στις ανάγκες του ασθενή χωρίς να παραμελείτε τις δικές σας ή των άλλων μελών της οικογένειας.
- Βρείτε ομάδες ψυχολογικής υποστήριξης ή γιατρούς που κάνουν ψυχοθεραπεία. Είναι σημαντικό για τον ασθενή να μιλήσει με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα με εκείνον.
Υπάρχει κάποια ειδική προετοιμασία για την εξέταση;
Για να γίνει σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας είναι απαραίτητο να απευθυνθείτε στον αρμόδιο γιατρό, ο οποίος είναι ο ψυχίατρος. Πριν το ραντεβού σας θα χρειαστεί να κάνετε κάποια προετοιμασία, ώστε να είστε πιο οργανωμένοι και έτοιμοι να απαντήσετε σε όλα τα ερωτήματα που θα σας θέσει κατά τη διάρκεια της επίσκεψης.
Αν συνοδεύετε έναν συγγενή ή φίλο σας στο γιατρό, καλό θα ήταν να έχετε καταγράψει τα συμπτώματα που βιώνει, ακόμη και αυτά που μπορεί να δείχνουν άσχετα με τη νόσο.
Καταγράψτε τις βασικές προσωπικές πληροφορίες για τη ζωή του ασθενή, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατων αγχωτικών καταστάσεων, καθώς και της φαρμακευτικής αγωγής, των βιταμινών ή άλλων συμπληρωμάτων διατροφής που τυχόν λαμβάνει.
Σημειώστε τις ερωτήσεις που θέλετε να κάνετε στο γιατρό κατά την επίσκεψη. Μερικές από τις ερωτήσεις που καλό θα ήταν να θέσετε είναι:
- Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν αυτά τα συμπτώματα;
- Τι εξετάσεις πρέπει να γίνουν;
- Ποιες είναι οι προτεινόμενες θεραπείες;
- Είναι αυτή η κατάσταση ιάσιμη; Θα χρειαστεί να λαμβάνει φάρμακα για όλη του τη ζωή;
- Πώς μπορώ να βοηθήσω το συγγενή μου και να τον στηρίξω;
- Υπάρχει κάποιο υλικό που μπορώ να διαβάσω ή κάποια ιστοσελίδα από την οποία μπορώ να πάρω πληροφορίες;
Μη διστάσετε να ρωτήσετε το γιατρό οτιδήποτε σας απασχολεί. Ο γιατρός ίσως σάς κάνει κάποιες από τις παρακάτω ερωτήσεις, γι’ αυτό καλό θα ήταν να είστε προετοιμασμένοι. Ποια είναι τα συμπτώματα του ασθενή; Πότε τα παρατηρήσατε για πρώτη φορά; Υπάρχει κάποιο άλλο μέλος στην οικογένεια που διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια; Τα συμπτώματα εκδηλώνονται περιστασιακά ή είναι μόνιμα; Έχει αναφέρει ποτέ ο ασθενής ότι θέλει να αυτοκτονήσει; Πόσο λειτουργικός είναι στην καθημερινή του ζωή; Έχει επηρεαστεί η αποδοτικότητά του; Πάσχει από κάποια άλλη νόσο; Λαμβάνει κάποια φαρμακευτική αγωγή;
Υπάρχουν ανεπιθύμητες ενέργειες από τη χρήση των φαρμάκων για τη σχιζοφρένεια;
Τα φάρμακα για τη σχιζοφρένεια δίνονται μόνο από τον ειδικό. Δεν πρέπει να λάβετε από μόνοι σας καμία αγωγή. Επίσης, ο γιατρός είναι αυτός που θα ορίσει για πόσο διάστημα θα λάβετε την αγωγή, γι’ αυτό δεν πρέπει να τη σταματήσετε χωρίς να τον ενημερώσετε πριν. Η λήψη αντιψυχωτικών φαρμάκων μπορεί να συνοδεύεται από κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες. Κάποιες από τις ήπιες ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν αναφερθεί είναι η ξηροστομία, το θάμβος στην όραση, η δυσκοιλιότητα, η υπνηλία και η ζάλη, ενώ στις πιο σοβαρές συμπεριλαμβάνονται τα προβλήματα με τον έλεγχο των μυών, όπως η ακαθησία, ο τρόμος, οι ακούσιες μυικές συσπάσεις στο πρόσωπο και η όψιμη δυσκινησία. Τα φάρμακα νέας γενιάς προκαλούν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Αν παρατηρήσετε κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες ενημερώστε το γιατρό σας και συζητήστε μαζί του για το αν θα πρέπει να αλλάξετε αγωγή και ποια θα είναι η νέα. Μην προχωρήσετε σε οποιαδήποτε αλλαγή στη φαρμακευτική σας αγωγή χωρίς να λάβετε τη συμβουλή του από πριν.
Θα χρειαστεί να λαμβάνω για πάντα τα φάρμακα για τη σχιζοφρένεια;
Εάν διακοπεί η θεραπεία τότε τα συμπτώματα θα επανέλθουν εντονότερα και θα είναι πιο δύσκολη η αντιμετώπισή τους
Η σχιζοφρένεια απαιτεί θεραπεία εφ’ όρου ζωής, ακόμη και όταν τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει. Εάν διακοπεί η θεραπεία τότε τα συμπτώματα θα επανέλθουν εντονότερα κσι θα είναι πιο δύσκολη η αντιμετώπισή τους.
Η νόσος μπορεί να εμφανίσει υποτροπές. Όσο πιο νωρίς διαγνωστεί και ληφθεί η κατάλληλη θεραπεία, τόσο πιο εύκολο είναι να μειωθεί ο κίνδυνος των υποτροπών και των επιπλοκών της νόσου.
Τα φάρμακα για τη σχιζοφρένεια όπως και όλα τα άλλα αντιψυχωτικά πρέπει να χορηγούνται μόνο κατόπιν ιατρικής εντολής και παρακολούθησης. Είναι πολύ σημαντικό να μην σταματήσετε την αγωγή σας αν δεν ενημερώσετε πριν τον θεράποντα ιατρό σας.
Πηγές Αναφοράς
- American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Fifth Edition. Arlington, VA, American Psychiatric Assosiation 2013.
- Frankenburg F. Schizophrenia. Medspace Reference. Updated: May 2014.
- Fischer B, Buchanan R. Schizophrenia: Clinical Manifestations, Course, Assessment, and Diagnosis. UpToDate. Last updated: Jul 2013.
- Van Wattum P.Schizophrenia. MD Consult. Last updated: April 2014. Elsevier
- Bustillo J, Weil E. Psychosocial Interventions for Schizophrenia. UpToDate. Last Updated: mar 2014.
- Duckworth K. Schizophrenia. National Alliance on Mental Illness, 2011.
Άλλες Θεραπευτικές Κατηγoρίες
Βιβλιοθήκη Επιστημόνων Υγείας
Συνδεθείτε
Κάνετε login για να αποκτήσετε πρόσβαση σε παρουσιάσεις, επιστημονικές εκδηλώσεις, έντυπα, επιστημονικές μελέτες, video, υλικά για τους ασθενείς και απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις για τα προϊόντα μας.