Διπολική Διαταραχή

Τι είναι η διπολική διαταραχή

Συναισθηματικές μεταπτώσεις με έντονη χαρά και αυξημένη δραστηριότητα  ή έντονη θλίψη και έλλειψη ενδιαφερόντων

Η διπολική διαταραχή (ΔΔ) ή παλαιότερα μανιοκατάθλιψη είναι μια ψυχική  νόσος που χαρακτηρίζεται από δραματικές αλλαγές στη διάθεση, την ενεργητικότητα και την ικανότητα ενός ατόμου να πραγματοποιεί τις καθημερινές του δραστηριότητες. Οι αλλαγές περιλαμβάνουν συναισθηματικές μεταπτώσεις με έντονη χαρά και αυξημένη δραστηριότητα  ή έντονη θλίψη και έλλειψη ενδιαφερόντων . Τα επεισόδια αυτά κάνουν την εμφάνισή τους αρκετές φορές μέσα στην πορεία του χρόνου και μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχωτικού τύπου συμπτώματα σε μερικούς ασθενείς. Αν και τη διπολική διαταραχή θα την έχει κανείς για πάντα, τα συμπτώματά της μπορούν να περιοριστούν και να αντιμετωπιστούν, αν ο ασθενής απευθυνθεί στο γιατρό και ακολουθήσει το κατάλληλο για αυτόν θεραπευτικό σχήμα. Σε πολλές περιπτώσεις, η νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχημένα με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία.

Οι τύποι της ΔΔ είναι οι εξής

ΔΔ τύπου Ι: H εμφάνιση τουλάχιστον ενός επεισοδίου μανίας και η πιθανότητα ενός επεισοδίου μείζονος κατάθλιψης στο αναμνηστικό του ατόμου.

ΔΔ τύπου ΙΙ: H εμφάνιση ενός τουλάχιστον μείζωνος καταθλιπτικού επεισοδίου και ενός επεισοδίου υπομανίας.

Κυκλοθυμική διαταραχή: Συμπτώματα υπομανίας ή κατάθλιψης για τουλάχιστον δύο χρόνια, που δεν αντιστοιχούν στην τυπική υπομανία ή κατάθλιψη.

Άλλοι τύποι: Αυτοί περιλαμβάνουν ΔΔ και σχετικές διαταραχές που προκαλούνται από συγκεκριμένα φάρμακα ή αλκοόλ ή άλλες παθήσεις.

Η ΔΔ εκδηλώνεται σε κάθε ηλικία, ωστόσο τυπικά η διάγνωση γίνεται στη νεαρή ενήλικη ζωή

Ποια είναι τα συμπτώματα της διαταραχής;

Το ίδιο το άτομο μπορεί να νιώθει πολύ αισιόδοξο, ωστόσο η οικογένειά του να αναγνωρίζει αυτά τα συμπτώματα ως υπερβολικά  και μπορεί να ανησυχήσει για ΔΔ

Τα άτομα που πάσχουν από ΔΔ βιώνουν περιόδους ασυνήθιστα έντονων συναισθημάτων, αλλαγών στις συνήθειες ύπνου και στο επίπεδο δραστηριότητας και συμπεριφοράς. Ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο αντιμετωπίζει τους άλλους και η διάθεση του κατά τις περιόδους αυτές είναι διαφορετική σε σχέση με την πάγια συμπεριφορά του.

Τα συμπτώματα για τα επεισόδια μανίας περιλαμβάνουν:

  • Ευφορική (υπερβολικά ανεβασμένη) διάθεση
  • Έντονη ενεργητικότητα
  • Υπερδιέγερση
  • Αϋπνία (κοιμάται ελάχιστα)
  • Λογόρροια (γρήγορη ομιλία και πάνω σε διαφορετικά θέματα συζήτησης)
  • Ευερεθιστότητα
  • Υπερβολική αυτοπεποίθηση (αίσθηση ότι μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα)
  • Υπερβολική, χωρίς αναστολές και επικίνδυνη συμπεριφορά (π.χ. να ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα σε κάτι ή να έχει έντονη σεξουαλική δραστηριότητα)

Τα συμπτώματα για τα επεισόδια κατάθλιψης περιλαμβάνουν:

  • Απελπισία, απόγνωση
  • Καταθλιπτική διάθεση
  • Έλλειψη ενέργειας
  • Διαταραχή ύπνου (κύρια πρώιμη αφύπνιση)
  • Ανηδονία
  • Διαταραχές μνήμης
  • Ανησυχία και άγχος
  • Αδυναμία συγκέντρωσης
  • Αδυναμία, καταβολή, κόπωση
  • Αυξημένη ή μειωμένη λήψη τροφής
  • Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονικές τάσεις

Κάποιες φορές ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα μανίας και κατάθλιψης ταυτόχρονα. Αυτό ονομάζεται επεισόδιο μικτού τύπου. Ενίοτε μπορεί να εκδηλώσει και εναλλαγές διάθεσης που είναι λιγότερο εμφανείς και έντονες. Κάποια άτομα που πάσχουν από ΔΔ εκδηλώνουν υπομανία, μια λιγότερο σοβαρή μορφή μανίας. Κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου επεισοδίου, το άτομο νιώθει πολύ καλά, πολύ παραγωγικό και λειτουργικό. Το ίδιο το άτομο μπορεί να νιώθει πολύ αισιόδοξο, ωστόσο η οικογένειά του να αναγνωρίζει αυτά τα συμπτώματα ως υπερβολικά  και μπορεί να ανησυχήσει για ΔΔ.

Τα συμπτώματα της ΔΔ είναι δυνατό να προκαλέσουν απρόβλεπτες αλλαγές στη διάθεση και στη συμπεριφορά, που οδηγούν σε αξιοσημείωτη εκδήλωση δυσφορίας και δυσκολίας στη ζωή.

Ποια τα αίτια και οι παράγοντες κινδύνου για τη ΔΔ;

Τα αίτια της ΔΔ δεν είναι σαφώς καθορισμένα. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες κινδύνου οι οποίοι ενοχοποιούνται για την έναρξη της νόσου. Τα άτομα με ΔΔ παρουσιάζουν βιολογικές διαφορές στη δομή και τη λειτουργία  του εγκεφάλου τους σε σχέση με τα υπόλοιπα άτομα.

Επίσης, ερευνάται αν υπάρχουν συγκεκριμένα γονίδια που ευθύνονται για τη νόσο, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι απαντάται συχνότερα ανάμεσα σε συγγενείς πρώτου βαθμού, όπως οι γονείς και τα παιδιά.

Συνοπτικά, στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:

  • Κληρονομικότητα (αν υπάρχει συγγενής πρώτου βαθμού που πάσχει ήδη από ΔΔ, όπως ο γονέας)
  • Περίοδοι έντονου στρες, όπως θάνατος ενός αγαπημένου ανθρώπου ή κάποιο τραυματικό γεγονός
  • Ψυχικό τραύμα
  • Χρήση τοξικών ουσιών ή κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων ψυχοτρόπων ουσιών

Πώς γίνεται η διάγνωση

Η σωστή και έγκαιρη διάγνωση, αλλά και αντιμετώπιση της ΔΔ θα εξασφαλίσει στον ασθενή μια καλύτερη ποιότητα ζωής, στην οποία θα μπορεί να είναι πολύ περισσότερο παραγωγικός.

Για μια σωστή διάγνωση απαιτείται ψυχιατρική εκτίμηση . Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει τις απαραίτητες κλινικές και εργαστηριακές εξετάσεις για να διαπιστώσει αν υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο που προκαλεί τα συμπτώματα της ΔΔ. Κατά την εξέταση και τη συνέντευξη θα γίνουν προσωπικές ερωτήσεις επάνω σε σκέψεις και συναισθήματα καθώς μπορεί να ζητηθεί και η συμπλήρωση κάποιου ερωτηματολογίου. Ένα καθημερινό ημερολόγιο, στο οποίο το άτομο με ΔΔ θα σημειώνει τη διάθεσή του και τι νοιώθει καθώς και πως κοιμήθηκε το προηγούμενο βράδυ μπορεί επίσης να χρειαστεί.

Πώς αντιμετωπίζεται

Με την κατάλληλη θεραπεία μπορούν να αντιμετωπιστούν και να περιοριστούν τα συμπτώματα, καθώς και να διασφαλιστεί μια καλύτερη ποιότητα ζωής τόσο για τον ασθενή όσο και για τους οικείους του

Η θεραπεία της ΔΔ. Η ΔΔ είναι μία κατάσταση που θα ακολουθεί τον ασθενή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ωστόσο, με την κατάλληλη θεραπεία μπορούν να αντιμετωπιστούν και να περιοριστούν τα συμπτώματα, καθώς και να διασφαλιστεί μια καλύτερη ποιότητα ζωής τόσο για τον ασθενή όσο και για τους οικείους του. Αναλόγως με τις εκάστοτε ανάγκες, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

  • Φαρμακευτική αγωγή  κατά την οξεία φάση, ώστε να αποκατασταθεί  η  ισορροπία στη διάθεσή σας
  • Μόνιμη θεραπευτική αγωγή- για τη διατήρηση της ισορροπίας της διάθεσης. Η  διαταραχή απαιτεί ο ασθενής να λαμβάνει σε όλη τη ζωή του φάρμακα, ακόμη και σε περιόδους κατά τις οποίες νιώθει καλύτερα, καθώς μπορεί να παρουσιαστεί υποτροπή των συμπτωμάτων αν σταματήσει την αγωγή.
  • Ψυχοθεραπεία –  η δυνατότητα επικοινωνίας και συζήτησης με τον ιατρό μπορεί να παράσχει στον ασθενή υποστήριξη και καθοδήγηση σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσει τη διαταραχή και να περιορίσει τα συμπτώματα. Επίσης, είναι σημαντικό ο ψυχίατρος να μιλήσει και με την οικογένεια του ασθενή, ώστε να τους δώσει κάποιες συμβουλές για να μπορέσουν να τον στηρίξουν.
  • Νοσηλεία – αν παρουσιάζετε ψυχωτικά συμπτώματα,  επικίνδυνη συμπεριφορά ή έχετε τάσεις αυτοκτονίας,  ίσως χρειαστεί να νοσηλευτείτε ψυχιατρικά, ώστε να σας βοηθήσουν να είστε ασφαλής και να σταθεροποιηθεί η διάθεσή σας.

Υπάρχουν πολλές θεραπείες που εφαρμόζονται στη ΔΔ. Ο τύπος των θεραπειών και η δοσολογία των φαρμάκων που συνταγογραφούνται βασίζονται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και συμπτώματα του ασθενή. Σε κάθε περίπτωση αν λαμβάνετε κάποια φαρμακευτική αγωγή δεν θα πρέπει να τη διακόψετε αιφνίδια χωρίς να έχετε λάβει  οδηγίες από  τον ιατρό σας πριν.

Επιπλοκές της ΔΔ

Αν η ΔΔ δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως και τα συμπτώματά της αμεληθούν μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα που ίσως επηρεάσουν τη ζωή ενός ασθενή σε διάφορα επίπεδα όπως το να οδηγηθεί σε:

  • Μειωμένη καθημερινή λειτουργικότητα και κακή ποιότητα ζωής
  • Καταχρήσεις (αλκοόλ, τοξικές ουσίες)
  • Αυτοκτονία
  • Νομικά ή οικονομικά προβλήματα
  • Κακές διαπροσωπικές και οικογενειακές σχέσεις
  • Μειωμένη απόδοση στην εργασία ή στην εκπαίδευση

Πολύ συχνά οι ασθενείς με ΔΔ πάσχουν ταυτόχρονα και από άλλες συναισθηματικές, αναπτυξιακές ή αγχώδεις διαταραχές όπως η διαταραχή άγχους, διαταραχή πρόσληψης τροφής, διαταραχή ελλειμματική προσοχής και υπερκινητικότητας,  ή άλλα παθολογικά προβλήματα όπως η καρδιαγγειακή νόσος, η θυρεοειδοπάθεια και η παχυσαρκία. Τα φαινόμενα αυτά είναι είτε επακόλουθα της νόσου, είτε της φαρμακευτικής αγωγής.

Συχνές Ερωτήσεις

Πώς να βοηθήσετε τον εαυτό σας στη διαχείριση της  ΔΔ;

Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να ελέγξετε  τα συμπτώματα και να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας όταν έχετε διαγνωστεί με ΔΔ.

Αρχικά, καλό θα ήταν να αναγνωρίζετε τις εναλλαγές της διάθεσής σας έγκαιρα  και να αντιλαμβάνεστε τα προειδοποιητικά σημάδια. Όπως για παράδειγμα, αλλαγή στην όρεξη ή ξαφνική αϋπνία. Αν μπορέσετε να αντιληφθείτε αυτά τα σημάδια μπορείτε να αναζητήσετε βοήθεια ή να τα συζητήσετε με την οικογένεια ή τους φίλους σας, ώστε να σας βοηθήσουν εκείνοι.

  • Ακολουθήστε μια ρουτίνα σε καθημερινή βάση, ώστε να καταφέρετε να νιώσετε περισσότερο ήρεμοι και με πλέον ισορροπημένη  διάθεση.
  • Φροντίστε να εξασφαλίσετε  καθημερινά τον απαραίτητο  χρόνο για τον εαυτό σας και για την ξεκούρασή σας.
  • Περιορίστε, όσο είναι εφικτό, τις πηγές που σας προκαλούν άγχος.
  • Τραφείτε υγιεινά, ώστε να βελτιώσετε τη γενικότερη υγεία του σώματος και της διάθεσής σας.
  • Γυμναστείτε, ώστε να διοχετεύσετε εκεί την ενέργειά σας κατά τις περιόδους που έχετε μεγάλη ενεργητικότητα, αλλά και για να σας βοηθήσει να βελτιώσετε την ψυχολογία σας, όταν περνάτε περιόδους κακής διάθεσης.
  • Πάρτε τα φάρμακά σας ακριβώς όπως πρέπει και  την ώρα που πρέπει, ώστε να περιορίσετε τον κίνδυνο για υποτροπές .
  • Απευθυνθείτε στην οικογένεια και σε φίλους που εμπιστεύεστε, ώστε να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τις κρίσεις.

Αν παίρνω φάρμακα για τη ΔΔ θα πρέπει να τα λαμβάνω για πάντα;

Η νόσος αυτή απαιτεί να λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή για όλη σας τη ζωή. Είναι σημαντικό να μην τη διακόπτετε ακόμη και κατά τις περιόδους που νιώθετε καλά. Οι άνθρωποι που δεν ακολουθούν τη συνεχή θεραπεία αυξάνουν τον κίνδυνο υποτροπής των συμπτωμάτων.

Τα φάρμακα θα πρέπει να τα λαμβάνετε μόνο κατόπιν εντολής του ιατρού. Είναι εξίσου σημαντικό να ακολουθείτε ακριβώς  τη δοσολογία που σας θα σας ορίσει εκείνος. Μην τα σταματήσετε απότομα από μόνοι σας χωρίς να συμφωνεί  ο γιατρός σας. Επίσης, πρέπει να τον ενημερώσετε σε περίπτωση που λαμβάνετε παράλληλα και κάποια άλλη φαρμακευτική αγωγή, αφού είναι πιθανή μια αλληλεπίδραση των συγχορηγούμενων φαρμάκων και η πρόκληση ανεπιθύμητων ενεργειών.

Είναι κληρονομούμενη η ΔΔ;

Έχει παρατηρηθεί ότι τα άτομα που διαγιγνώσκονται με διπολική διαταραχή μπορεί να  έχουν κάποιον γονέα είτε κάποιον άλλο στενό συγγενή που πάσχει από τη νόσο. Τα άτομα   που έχουν γονέα που πάσχει από τη νόσο  και εμφανίζουν κι εκείνα την διαταραχή, είναι πιο πιθανό να την εμφανίσουν σε νεαρότερη ηλικία. Έχουν αναγνωριστεί συγκεκριμένα γονίδια τα οποία συνδέονται με τη ΔΔ. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η πλειοψηφία των ατόμων που έχουν οικογενειακό ιστορικό ΔΔ δεν θα την αναπτύξουν. Άρα, αν οι γονείς σας πάσχουν από αυτή τη διαταραχή δεν σημαίνει ότι θα τη βιώσετε κι εσείς.

Τι να κάνω για να βοηθήσω έναν φίλο μου με ΔΔ;

Αν κάποιος φίλος και αγαπημένος σας άνθρωπος έχει ΔΔ μπορείτε να τον βοηθήσετε κι εσείς.

Αρχικά, θα πρέπει να ενημερωθείτε γύρω από την πάθηση και τα συμπτώματά της.

Παράλληλα, θα πρέπει να είστε δίπλα στον ασθενή, να τον στηρίζετε και μην είστε επικριτικοί απέναντί του.

Είναι σημαντικό να παραμένετε ψύχραιμοι και να δείχνετε κατανόηση.

Μάθετε να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα από την αρχή τους και να μη διστάσετε να του υποδείξετε  να εξεταστεί από ψυχίατρο.

Φροντίστε και τον εαυτό σας. Αν νιώθετε ότι πιέζεστε ή δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την κατάσταση, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, ο οποίος θα μπορέσει να σας συμβουλέψει για το πώς να συμπεριφέρεστε στα επεισόδια κρίσης.

Αν ο ασθενής έχει αυτοκτονικές τάσεις, μείνετε κοντά του και μην τον αφήνετε μόνο του. Καλέστε αμέσως ιατρική βοήθεια και απομακρύνετε από το σπίτι κάθε επικίνδυνο αντικείμενο με το οποίο θα μπορούσε να βλάψει ο ασθενής τον εαυτό του (π.χ. αιχμηρά αντικείμενα, αναπτήρες, φάρμακα).

Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμόδιου επαγγελματία υγείας.